برایان برنز ده ساله این تراکتور را زمانی که در سال 1943 در مزرعه ای در شمال نیو ساوت ولز زندگی می کرد.
ساخت این تراکتور نمونه ای از واکنش “ساختار” به کمبود عرضه و جیره بندی زمان جنگ است.
گری کوچولو با دیدن جعبه کادو نظرش جلب شد.
برایان برنز این تراکتور را پس از اینکه پدرش، میک، را برای یک تراکتور فورد فرگوسن 9N به زبان آورد، به صورت مینیاتوری ساخت.
Fergie سریع‌تر، آرام‌تر و راحت‌تر از سایر تراکتورهای موجود در بازار کار می‌کرد. میک پیشنهاد کرد که اگر برایان اینقدر تراکتور را می‌خواهد، خودش یکی بسازد.
برایان از الواری که از جعبه های موز نجات یافته بود استفاده کرد و از تکه های فولاد، سیم و ریسمانی که در سوله پشتی پیدا کرد، مکانیزم فرمان ساخت.
او تراکتور اسباب بازی را خاکستری رنگ کرد، درست مانند فورد فرگوسن که به دنبال تکرار آن بود.
موفقیت در زمان جنگ از طریق از خود گذشتگی بود.
وقتی برایان در سال 1943 در حال ساخت تراکتور خود بود، استرالیا کشوری در حال جنگ بود.
دولت کرتین این پیام را تبلیغ کرد که پیروزی نظامی در خارج از کشور با محرومیت غیرنظامیان و از خود گذشتگی در داخل کشور مرتبط است.
خانواده‌های کشاورز مانند خانواده‌های برنز، بیشترین میزان ترشی کلم سفید را تولید کردند.
آنها مجبور به افزایش تولید شدند در حالی که با کمبود عرضه و جیره بندی مواجه بودند.
تراکتور به عنوان راه حلی برای افزایش بهره وری معرفی شد، اگرچه پدر برایان همچنان از تیم هایی از اسب های کشنده استفاده می کرد.
کار سختی بود اما تراکتورها گران بودند و به سوخت متکی بودند که آن هم کمبود داشت.
درباره ساخت و قیمت درب سرویس بهداشتی در طول جنگ یک صنعت غیر ضروری تلقی می شد.
کارخانه هایی که اسباب بازی تولید می کردند برای کمک به تلاش های جنگی مورد نیاز بودند.
اسباب‌بازی‌ها کمیاب شدند و تراکتور برایان نمونه‌ای عالی از مفهوم «انجام دادن» است.
برایان برای تراکتور ارزش زیادی قائل بود و این تراکتور در بیشتر دوران بزرگسالی با او خانه به خانه رفت.
موزه ملی تراکتور را از جان مک نالی، پسر عموی برایان، خریداری کرد.
اندکی از رنگ خاکستری اصلی آن باقی مانده است، اما روح نبوغ دوران کودکی همچنان ادامه دارد.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.