از آنجایی که طراحان پارچه فاستونی اداری طبق تعریف در مرحله مفهومی اولیه توسعه محصول شرکت دارند و می توانند بر تمام مراحل بعدی تولید و استفاده از مد تأثیر بگذارند.
اشاره شده است که آنها می توانند نقش کلیدی در پایدارتر کردن مد داشته باشند. به هر دو صورت مثبت و منفی، به تأثیر مد بر محیط زیست کمک می کند.
رویکرد به ویژگی و دامنه وظایف احتمالی که طراحان در این رابطه با آن مواجه هستند یا انجام می دهند نیز در دو دهه اخیر تکامل یافته و پیچیده تر شده است.
دو رویکرد اصلی برای پایداری طراحی مد قابل تشخیص است. اولین مورد به عنوان رویکرد طراحی فن محور نامیده می شود.
بر مشارکت طراحان در به حداقل رساندن تأثیرات منفی راه اندازی فعلی صنعت مد، با کلمات کلیدی از جمله تنظیم مجدد، تعمیر و اصلاح سیستم های موجود تولید و مراحل خاص تمرکز دارد.
چرخه عمر پوشاک (با تمرکز بر نوآوری در انواع الیاف، مدیریت زنجیره تامین و بازیافت). با این حال، چنین «رویکرد کاهش ریسک اغلب محدودیت‌هایی را برای حل مشکلات ایجاد می‌کند.
در حالی که شرایط زیربنایی ایجاد شده را می‌پذیرد» رویکرد دوم که به‌عنوان اکو محور یا طراحی برای پایداری شناخته می‌شود، خواستار مشارکت عمیق‌تر طراحان در بازتعریف و بازاندیشی سیستم مد است.
و اقتصاد بازار سنتی و پارادایم‌های تولید و مصرف را زیر سوال می‌برد از این دیدگاه، همانطور که توسط فلچر مطرح شده است.
طراحان ممکن است از فرصت‌هایی برای درگیر شدن با پایداری بهره ببرند که فراتر از محصولات یا چرخه عمر محصول فردی است و شامل نوآوری عملکردی، تغییر سیستم‌ها و طراحی مجدد می‌شود.
شیوه‌های مصرف‌کننده، رفتار و حتی سبک زندگی. این موضوعات جدیدتر طراحی برای پایداری شامل طراحی مشترک، طراحی برای همدلی، طراحی برای تغییر هنجارهای اجتماعی فرهنگی، طراحی برای بومی‌گرایی، طراحی کند و طراحی برای مدل‌های اقتصادی و تجاری جایگزین است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.